Energia wodna

Energię wodną, zwaną również hydroenergetyką, można najkrócej określić jako pozyskiwanie energii z wody i przetwarzanie jej na energię elektryczną lub mechaniczną. W hydroenergetyce najczęściej wykorzystuje się energię wód śródlądowych z prostej przyczyny - mają duże natężenie przepływu i duży spadek. Potencjał energii określa się w katastrach sił wody. Przyjmuje się, że rzeka lub jej odcinek jest użyteczny pod względem wykorzystania energii, jeśli strumień energii przypadający na 1 km jest nie mniejszy niż 100 kW. Strumień ten zależy natomiast od spadu i przepływu rzeki.

 

Najbardziej powszechnymi obiektami służącymi do produkcji energii z wody są elektrownie wodne. Pierwsze powstały już pod koniec XIX wieku. Ich rozwój nastąpił w kolejnym stuleciu. Jednak energię wodną już znacznie wcześniej zaczęto wykorzystywać do napędzania młynów, foluszów, kuźni czy tartaków. W latach 30. XIX wieku energia ta była wykorzystywana podczas transportu rzecznego.

Rozróżnia się trzy rodzaje elektrowni wodnych:

Największą elektrownią wodną w Polsce jest elektrownia w Żarnowcu o mocy 716 MW. Największą elektrownią wodną na świecie jest natomiast wybudowana w 1983 roku elektrownia na tamie Itaipu na Paranie (na pograniczu Brazylii i Paragwaju). Ma ona moc 12 600 MW i produkuje rocznie 93,4 TWh energii.

Elektrownie wodne posiadają zarówno wady jak i zalety. Zalety to głównie możliwość pozyskanie tańszej energii, a przede wszystkim mniej szkodliwej dla środowiska. Nie bez znaczenia pozostają również funkcje przeciwpowodziowe jakie te elektrownie również spełniają. Bardzo często dzięki właściwym lokalizacjom, rozwijają się sporty wodne, a nawet kompleksy rekreacyjne. Wśród wad napewno należy wymienić ich dużą i trwałą ingerencję w środowisko naturalne (zwłaszcza w przypadku dużych elektrowni), co często wiąże się z koniecznością przesiedleń ludności.

Hydroenergetyczne zasoby Polski są różnie szacowane. Technicznie możliwy do wykorzystania potencjał waha się od 12,1 do 13,7 TWh, natomiast ekonomicznie uzasadniony to nawet 8,5 TWh. Praktycznie 100% przypada na Wisłę i Odrę oraz ich dorzecza. Obecne wykorzystanie zasobów wodnych w Polsce szacuje się jedynie na 12% z możliwych.

W związku z tym, że województwo lubelskie jest mało zasobne w wody powierzchniowe, jego zasoby wodno - energetyczne szacuje się na 707 GWh, co odpowiada 3% w skali kraju. Najważniejsza rzeka w bilansie energetycznym województwa lubelskiego to Wieprz. Na terenie Lubelszczyzny występuje niewielka liczba małych elektrowni wodnych o mocy od kilkunastu do kilkuset kW.

 

___________________________________________
Żródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Energia_wodna
http://www.zrodlaodnawialne.pl/energia-wodna/20-co-to-jest-energia-wodna
A.Raczkowski, J.Matczuk, T.Mitura, M.Białach; "Możliwości rozwoju energetyki odnawialnej w województwie lubelskim"; styczeń 2011

foto - sxc.hu